şiir

I

titrek bir sokaktan,
sallanan bir tren geçiyor
ritmi o kadar yavaş ki
etil alkol kusacağım üstüne
mahallenin ağır abisinin öğrettiği küfürü,
heyecanla gökyüzüne savuran çocuklar gibiydi raylar.
şimdi görüyor ebesinin amını.
çok sessizdi ortalık,
kimse kimsenin yalnızlığına,
nehrine bulaşmıyordu.
şimdi halk komitesi kurmayı düşünüyoruz.
ulan yalnızlığa aşık, sessizliğe düşman olacağız gitseler.
sessizliğin gecesinden fışkıracak düşünceler.

II

arkasından itsek hızlanır mı be?
"düşünürken yürümek mi ulan bu?"
ne alakası var ya?
"ruhun ritmi yakalaması tanrıya ulaşması gibi bir şey"
"hangisi"
"durun hiç bir şey anlamadım"
sessizliğe kavuşuyorum yavaş yavaş..

III

güzel bir kız vardı bak hatırladım şimdi
kızı trendekine benzetmeye çalışıyorum..
oymuşcasına baksaydım,
rakıya meze çıkardı şimdi
of ulan!

IV

neyse..
önemli olanı,
çaktırmadan,
fark etmeden yaşıyoruz..
derin nefesi içten,
ışığı mumdan çekmeye çalışıyoruz.

V

ve yine fark etmiyoruz.